Zonder verwachting in een avontuur stappen dat zich zeer ver buiten mijn comfortzone bevond. Dat is wat ik gisterenavond impulsief doch recht vanuit het hart besliste door een uur voor aftrap een ticket te kopen voor het mooie AbunDANCE van de al even mooie Paulien.
Doordat Paulien zich volledig authentiek en dus kwetsbaar durfde opstellen naar haar publiek, viel ook mijn ‘masker’ snel af. Ik merkte dat zij dit als organisatrice en bezielster minstens even spannend vond als de deelnemers zelf, hetgeen een absoluut geruststellend gevoel gaf. Onder de voelbare, spreekwoordelijke vlag ‘We’re all in the same boat’ werd de magische avond ingeluid onder het genot van een kop dampende cacao. Eens we bewust en dankbaar stil hadden gestaan bij onze intentie van de avond, weerklonken de melodische muzikale golven van Paulien’s alterego Polyn door de boxen, het sein om onze, voor ieder persoonlijke, reis op de dansvloer aan te vatten. Ik ga heel eerlijk zijn, wat vond ik dit initieel moeilijk en vooral onwennig. Vreemde mensen, vreemde ogen, vreemde omgeving stonden in schril contrast met een overtuigende, zelfverzekerde Polyn, die met haar muziekkeuze meteen de juiste toon wist te zetten. ‘Ogen dicht Janssens, neem dit moment tot u, voor u alleen, met u alleen’. Op dit mantra liet ik me, uiteindelijk moeiteloos, meevoeren op de beats (van mijn persoonlijke reis). Wat was het zalig even niemand te zijn buiten mezelf. Gewoon Ine. Bang van niemand of niets, helemaal in het hier en nu. De tijd leek stil te staan en vloog tegelijkertijd voorbij. Voor ik er erg in had, maakte Polyn plaats voor Lisse, die deze avond zeer rustig en bewust afsloot met een sound healing. Van volledige overgave gingen we onder haar begeleiding over naar volledige rust, eveneens in overgave maar in een compleet andere vorm.
Ik kan enkel zeggen dat ik enorm dankbaar ben dat ik de dappere stem van hart gevolgd hebbende, aanwezig was bij dit event. X Ine
Lees meer
25 april 2025
om
17:45